3. Huidige situatie en autonome ontwikkeling

In het MER worden de mogelijke milieueffecten van de dijkversterking bepaald ten opzichte van de referentiesituatie. De referentiesituatie bestaat uit de huidige situatie (bestaande toestand van het milieu) inclusief de zogenaamde autonome ontwikkelingen. Dit zijn ontwikkelingen met milieueffecten in de omgeving, die:

• Vrijwel zeker doorgang vinden omdat hierover een definitief besluit is genomen;

• Ruimtelijk of qua milieueffecten mogelijk een overlap hebben met de dijkversterking Irenesluis - Culemborgse Veer;

• Binnen de planperiode van de dijkversterking gerealiseerd worden.

Het dijktraject van het deelproject Irenesluis – Culemborgse Veer ligt aan de noordzijde van de Lek tussen de Irenesluis bij Wijk bij Duurstede en de veerstoep van het Culemborgse Veer. Het dijktraject ligt in de gemeenten Houten en Wijk bij Duurstede en in de provincie Utrecht. De dijk vormt een grens tussen de uiterwaarden aan de buitendijkse zijde en de polders en dorpen aan de binnendijkse zijde. De Lekdijk is van groot belang voor de waterveiligheid van Utrecht en Holland: bij eerdere dijkdoorbraken stroomde namelijk het gebied tot aan Amsterdam onder water. Het binnendijkse deel langs het traject vormt de oostelijke helft van het Eiland van Schalkwijk, het gebied dat is omsloten door de Lek, het Amsterdam-Rijnkanaal en het Lekkanaal.

De volgende paragrafen brengen de huidige ruimtelijke kenmerken en waarden van het projectgebied van de dijkversterking Irenesluis - Culemborgse Veer in beeld. Dit is van belang voor een goede landschappelijke inpassing van het nieuwe dijkontwerp en om de effecten van verschillende dijkontwerpen op de omgeving te kunnen beoordelen. De kenmerken en waarden zijn in beeld gebracht door een landschapsanalyse en aanvullende onderzoeken.