Schaal en continuiteit dijkprofiel

De Lekdijk heeft zich in de loop van de tijd ontwikkeld van een smalle dijk (met beperkt ruimtebeslag en steile taluds) naar een ‘vierkante dijk’ met steunbermen. In de jaren ‘80 van de vorige eeuw is de dijk voor het laatst versterkt, op basis van strenge normen. Door toepassing van deze strenge normen is de dijkversterking robuust versterkt. Hierdoor ontstond het huidige beeld van de robuuste Lekdijk, met op diverse plaatsen binnendijkse en/of buitendijkse steunbermen. De Lekdijk tussen de Prinses Irenesluis en Culemborgse Veer kent verschillende typen dijkprofielen; zie onderstaande kaart, waarvan met kleuren van de dijktrajecten aangegeven is welk type profiel (eronder) daar aanwezig is.

Kaart van de typologie van het dijkprofiel
Figuur 3‑10: Kaart van de typologie van het dijkprofiel

Compacte vierkante dijk

Dit klassieke type komt veel voor langs de hele Lekdijk en in dit traject met name langs de Schalkwijker Buitenwaard.

Binnendijkse lage voet

Dit is het meest voorkomende type. Het komt verspreid op veel plaatsen voor. De brede lage voet beperkt pipingproblemen en geeft enige stabiliteit. De binnenbermen zijn op meerdere locaties uitgezakt waardoor de dijk er ‘hol’ uitziet.

Steunberm binnen- en buitendijks

Dit type komt alleen voor bij het gedeelte waar de dijk dicht bij de rivier ligt. De buitendijkse berm beschermt de dijk tegen het nabije rivierwater.